strona domowa
strona domowa
Zarządzanie kryzysowe

 

 

Procedury postępowania - poradnik | Sygnały alarmowe | Biała Księga | Nie dla czadu |

 

Sytuacja kryzysowa - należy przez to rozumieć sytuację wpływającą negatywnie na poziom bezpieczeństwa ludzi, mienia  w znacznych rozmiarach lub środowiska, wywołującą znaczne ograniczenia w działaniu właściwych organów administracji publicznej ze względu na nieadekwatność posiadanych sił i środków.

Ustawa o zarządzaniu kryzysowym wprowadziła uniwersalną definicję zarządzania kryzysowego i określa go jako „działalność administracji publicznej będąca elementem kierowania bezpieczeństwem narodowym, która polega na zapobieganiu sytuacjom kryzysowym, przygotowaniu do przejmowania nad nią kontroli w drodze zaplanowanych działań, reagowaniu w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowej oraz na odtworzeniu infrastruktury lub przywróceniu jej pierwotnego charakteru.”

Istotą zarządzania kryzysowego jest formułowanie celów działania, planowanie, pozyskiwanie i organizowanie zasobów (ludzkich i rzeczowych), dowodzenie oraz kontrola, co stanowi podstawowe funkcje zarządzania.

Zarządzanie kryzysowe w administracji publicznej jest integralną częścią bezpieczeństwa narodowego. Spełnia zasadniczą rolę w rozwiązywaniu – pod presją czasu – sytuacji kryzysowych, wiążących się z ryzykiem, napięciem i groźnych dla bezpieczeństwa. Polega na przeciwdziałaniu zagrożeniom, przygotowaniu się na wypadek ich wystąpienia oraz utrzymaniu lub przywracaniu stanu stabilizacji. Zarządzanie kryzysowe jest działaniem celowym, realizowanym przez organy władzy na wszystkich szczeblach organizacji państwa, angażującym wyspecjalizowane organizacje, inspekcje, straże, a także społeczeństwo.

Celem zarządzania kryzysowego jest minimalizacja potencjalnych zagrożeń oraz sprawne i skuteczne przeprowadzenie działań w przypadku ich wystąpienia. Owa sprawność
i skuteczność zależy w dużym stopniu od umiejętności, kompetencji i wiedzy zarówno osób kierujących działaniami, jak i jednostek biorących udział w akcjach ratowniczych. Sprawność oznacza tutaj zdolność do osiągnięcia zaplanowanych celów, a skuteczność – stopień ich osiągnięcia.

Osiągnięcie celu zarządzania kryzysowego następuje poprzez:

  • przygotowywanie planów zarządzania w sytuacjach kryzysowych określających schemat wypracowanych procedur działania, pożądanych zachowań które w przypadku zaistnienia określonego zagrożenia pozwolą na szybkie i sprawne reagowanie;
  • minimalizację zagrożeń dla zdrowia i życia ludzi, a także mienia i środowiska;
  • racjonalność w podejmowaniu działań i gospodarowaniu zasobami, czyli umożliwienie takiego ich doboru i alokacji, która zapewnia maksymalizację efektów dla osiągnięcia celu organizacyjnego (wydajności i satysfakcji) przez ludzi przy użyciu techniki i informacji w zorganizowanych strukturach;
  • wybór  właściwych  środków i zasobów, które  z ekonomicznego punktu widzenia zapewnią optymalizację kosztów podjętych czynności;
  • podnoszenie efektywności systemu ostrzeżeń o zagrożeniach poprzez poprawę poziomu świadomości i wiedzy mieszkańców w zakresie zapobiegania i ograniczania ich skutków, a w szczególności w zakresie właściwego reagowania na te zagrożenia.

 

  Wejscia: 22503